Jolanda’s broer trouwde in 2003: een groot feest, waarbij haar vader getuige was. ‘’In de avond gaf mijn vader aan dat hij zich niet lekker voelde. De volgende dag ging hij gewoon aan het werk en in de middag ging hij altijd even liggen. Die middag heeft hij de oprit nog aan zitten te vegen ondanks dat zijn arm pijn deed.
Pap is niet goed geworden!
In die nacht heb ik mijn vader rond 02.30 uur naar beneden horen gaan, dit deed hij wel vaker. Even later hoorde ik hem op het toilet overgeven. Mijn moeder is vervolgens naar beneden gegaan en zag dat hij in het toilet lag. Ze heeft me wakker gemaakt en riep: je moet nu komen, pap is niet goed geworden.’’
Direct 112 bellen
Jolanda’s moeder vertelde dat haar vader in het toilet lag en dat hij wat bazelde. Dit bleek achteraf gaspen (een afwijkende ademhaling) te zijn. Jolanda belde meteen 112. ‘’Nadat ik de ambulance gebeld had, riep ik naar mijn moeder dat ze zich moest omkleden, zodat ze mee kon in de ambulance. Samen hebben we mijn vader in de hal neergelegd.’’
Starten met reanimeren
Jolanda besloot zijn ademhaling te controleren. Ze had al snel door dat er geen ademhaling was. ‘’Al in 1999 heb ik een reanimatiecursus gedaan. Ik besloot te beginnen met reanimeren en te beademen. Ik heb zijn ribben voelen breken onder mijn handen, maar wist dat dit niet erg was.’’
Twee ambulances kwamen op de reanimatie oproep af
Toen de ambulance kwam werd er een tweede ambulance opgeroepen. De ambulanceverpleegkundige legde haar vader aan de monitor en zag dat er een schok toegediend moest worden. Dit is twee keer gedaan. ‘’Uiteindelijk kon ik niet meer. Ik heb meer dan 20 minuten gereanimeerd. Ik vroeg of iemand het van mij over kon nemen... En juist op dat moment kreeg mijn vader een hartslag!"
Een hartslag!
Toen hij gestabiliseerd was heeft het ambulancepersoneel hem in de ambulance gelegd en is mijn moeder met hem meegegaan.’’ Eenmaal in het ziekenhuis bleek Jolanda haar vader een hartinfarct te hebben en werd hij gedotterd. Helaas is hij daarna alsnog overleden, er was ondanks de reanimatie teveel hersenschade opgetreden.
Een boodschap voor iedereen: volg een reanimatiecursus!
‘’In 2012 heb ik besloten om meer met deze situatie te doen. Ik ben nu reanimatiedocent en docent Gezondheidszorg en Welzijn.
Ik wil anderen inspireren en ervan overtuigen dat het volgen van een reanimatiecursus van groot belang is: weten wat je moet doen wanneer het nodig is, is ontzettend waardevol.’’
Wil jij ook alles leren over reanimeren? Geef je dan nu op!
