Rita (nu 56 jaar) weet nog goed dat het zo’n 12 jaar geleden op Tweede Pinksterdag ontzettend mooi weer was. Met een reden, want op deze dag vond een reanimatie plaats. ‘’Veel mensen waren weg of zaten in hun tuin. Ineens zagen we iemand bij ons voor op de stoep liggen. Het ging om een oudere dame, zij kreeg een hartstilstand tijdens haar wandeling.’’ Rita begon meteen met handelen. ‘’De overbuurvrouw en mijn man kwamen helpen, ik begon met reanimeren.’’
Iedereen hielp mee met de reanimatie
“Mijn man belde 112, de overbuurvrouw hield de kinderen op straat op afstand en bleef naast mij zitten. Ik had 18 jaar daarvoor een reanimatiecursus gedaan en kon mij nog steeds goed herinneren wat ik moest doen met mijn handen. Ik wist niet meer hoe de verdeling borstcompressies en beademing was, maar hier hielp de centralist van 112 mij mee. Ik bleef vooral focussen op de borstcompressies. Dat was best zwaar en intensief. Uiteindelijk heb ik dit afgewisseld met de buurvrouw. Mijn man gaf het tempo aan, geholpen door de centralist die aan de telefoon bleef. Het was doodstil op straat en in de verte hoorden we de ambulances aankomen.. gelukkig. Dat lijkt dan nog wel lang te duren ook al zijn het misschien maar 6 of 7 minuten geweest.’’
Reanimeren van een bekende
‘’We kwamen er ineens achter wie deze mevrouw was omdat we haar sleutelbos vonden in haar zak. Dat was wel even schrikken want we kennen deze mevrouw. Tot die tijd hadden we dat door alle adrenaline helemaal niet door gehad! Toen de politie en de ambulances de straat in reden kwamen er veel mensen op af. Iedereen kwam z’n huis uit en ineens was het druk. Heel bizar. De ambulance verpleegkundige gaf aan dat we nog even door moesten gaan met reanimeren. Het ging daarna razendsnel, de reanimatie werd overgenomen. Mevrouw had weer hartslag toen ze de ambulance in ging.’’
Een geslaagde reanimatie
‘’Toen iedereen weer de straat uit was, hebben we een goede fles prosecco open gemaakt met de buren om even bij te komen en naar ieders verhaal te luisteren. De volgende dag kwamen de kinderen van de mevrouw bij mij langs met bloemen. Ze waren zo opgelucht omdat we snel hebben gehandeld.”
Nog altijd contact
Inmiddels is het 12 jaar geleden dat deze situatie plaats vond. ‘’Deze mevrouw was toen 76 en ze leeft gelukkig nog steeds. Ze kreeg een ICD en we houden nog steeds contact. Zij zegt altijd: “Jij zit in mijn hart”.’’
Reanimatiecursus herhalen
Door deze situatie besloot Rita na 18 jaar geleden een reanimatiecursus te hebben gevolgd, weer een nieuwe cursus te volgen en dit jaarlijks te herhalen. ‘’Ik vind dit zo ontzettend belangrijk, want het kan iedereen zomaar overkomen. En als vrijwilliger heb ik mij aangesloten bij het heart health network en krijg ik toch regelmatig een oproep. En we hebben bij ons in de wijk een AED geplaatst. Je weet maar nooit.”
Meer weten? Doe de cursus!
