‘’Ik heb een reanimatie oproep!’’

Het was vrijdagavond toen Larissa met haar familie zat te eten. ‘’Ineens zag ik  dat mijn telefoon die op tafel lag oplichtte. Dat was gek, want voor de meeste apps heb ik meldingen uit staan.. Even schrok ik: een melding van een reanimatie. Altijd gaat zo’n oproep kort gepaard met een moment van verwarring en schrik.’’ Al snel stond Larissa op van de tafel en zei tegen haar familie: “Ik heb een reanimatieoproep, mag ik van iemand autosleutels?’’ 

De broer van Larissa reed mee naar de locatie 

‘’In de auto was de adrenaline al vrij hoog. We reden achter een auto aan die ook relatief hard en onrustig reed. We kregen het vermoeden dat die ook onderweg was naar de locatie. Dit bleek ook zo te zijn. Tot onze grote verbazing reed de ambulance rechtdoor waar wij een landweggetje waren ingeslagen. We kwamen samen met de auto voor ons als eerste ter plaatse, de adrenaline steeg’’.

De reanimatie overnemen

In het donker vonden Larissa en de anderen uiteindelijk de juiste deur en belden aan. Er werd open gedaan door een jongen van een jaar of 15. Het bleek dat de patiënte in de keuken was neergevallen. ‘’Aangekomen in de keuken troffen we de partner aan die zijn vrouw aan het reanimeren was. Toen ik de keuken inliep maakte de grauwe kleur die de vrouw had veel indruk. De andere burgerhulpverlener die er was, nam de reanimatie over. Ik besloot contact te houden met 112 en paraat te zitten om de reanimatie van hem over te nemen. Ik vond deze verdeling ook wel fijn, omdat reanimatie best zwaar is en de man sterker was dan ik.

112 bellen

Larissa gaf aan bij 112 dat burgerhulpverlening was gearriveerd en dat de reanimatie was overgenomen. ‘’Ze vroegen naar de AED maar ik gaf aan dat er geen AED ter plaatse was. Achteraf bleek dat de code van de kast waar de AED in zat niet werkte. Er is nooit een AED ter plaatste gekomen, pas toen een ambulance kwam.’’

Kennis door het volgen van een reanimatiecursus

Nog voordat Larissa de reanimatie kon overnemen, werd het kleine huis overspoeld met mensen. Er kwamen eerst 2 ambulancebroeders binnen, al gauw werden dit er 4, ook kwam er politie bij en stond er familie op de stoep.  ‘’Op de locatie bleek de effectiviteit van de reanimatiecursus die ik heb gevolgd duidelijk: in mijn hoofd was ik al aan het herhalen, 30 keer pompen 2 keer beademen. 

Wat je echter niet in een reanimatiecursus leert...

Achteraf vond ik alles dat je niet tijdens de reanimatiecursus leert, het meest overweldigende van allemaal: een kleinzoon die in verwarring rondloopt en telefoontjes pleegt, de partner die na de reanimatie begint te huilen, de vele mensen die binnen no-time aanwezig zijn op locatie en de grauwe kleur van de vrouw, de vele emoties en prikkels van de omgeving, de hoge adrenaline. Dit had ik graag in een cursus willen leren.’’ Toen de reanimatie was overgenomen door het ambulancepersoneel en de politie zich inmiddels bezighield met de familie, besloot Larissa weg te gaan nadat ze nog een glaasje water had gepakt voor de aanwezigen.

Van toegevoegde waarde zijn tijdens een reanimatie

Terugkijkende op de situatie vond Larissa het bijzonder, maar ook waardevol. ‘’Terug in de auto besefte ik me hoe fijn het was dat mijn broer reed, want uiteindelijk zit je toch wel met trillende handjes in de auto terug naar huis. Het was best lastig om na al die indrukken die avond in slaap te vallen, maar uiteindelijk heb ik veel van de situatie geleerd. Vooral ook over mezelf, het was fijn om te merken dat ik ging handelen in de situatie. Ik heb ook geleerd dat er heel veel soorten van hulp zijn naast het reanimeren. Ik had het idee dat, ondanks dat ik uiteindelijk niet zelf heb gereanimeerd, ik toch van toegevoegde waarde ben geweest tijdens de situatie.’’

Ook alles leren over reanimeren?  Doe de cursus. In de cursus leer je ook alles over de rol van 112, krijg je een kijkje in de ambulance, en leer je hoe je na een reanimatie zelf  weer verder gaat.